Jan Verschueren  °1966 Duffel  (BE)

Assemblages van schroot in combinatie met terra cotta en ‘objects trouvés’ zijn de ingrediënten waarmee Jan Verschueren toont hoe roest mooi kan zijn, hoe schoonheid kan roesten en hoe destructieve elementen deel kunnen uitmaken van een nieuwe constructie.

Hij observeert en smeedt zijn visie tot ludieke scènes waarbij de mens centraal staat. De mens als belever, als manipulator, soms als obstakel, maar voornamelijk als oorzaak van een evolutie waarin hij met zijn technologische en industriële (vooruit)gang het belangrijkste spoor nalaat op onze planeet.