Met zijn beeldhouwwerken wil Mahieu de mogelijkheden aftasten van eigentijdse sculpturale ingrepen in verschillende omgevingen.

Het uitgangspunt van de kunstenaar is het brede publiek in contact te brengen met de diversiteit aan mogelijkheden in verband met driedimensionaal werk.  Sommige sculpturen versmelten volkomen met de omgeving en verlenen er tegelijk een minimale, subtiele meerwaarde aan. Anderen stellen de kunstmatigheid ervan in vraag en willen de strak gecomponeerde onnatuurlijkheid doorbreken door  ze met architecturale bakens te confronteren.

Al naar gelang de materie waarmee hij werkt stimuleert hij verschillende richtingen in vormgeving.  Steengoed als marmers en blauwsteen worden meestal in compacte vormen gebruikt, deels gepolijst, deels in hun ruwere oorspronkelijkheid. Het geeft hem de gelegenheid een dualiteit te scheppen in deze werken.

Metaal of edelstaal laten hem eerder toe naar monumentaliteit te streven. Dit kan resulteren in frêle vormen die elasticiteit uitstralen  of naar vaste vormen die bijna vegetarisch aandoen. Zijn werk “Bacile” die in Sculptour2009 is opgesteld legt namelijk de link naar een bodemvrucht.