Vredegoor studeerde aan de Academie voor Beeldende kunsten in Arnhem tot 1978.

Hij onderneemt het liefst zwerftochten in zijn innerlijke belevingswereld. Zijn schilderijen ontstaan uit een vlek die hij geleidelijk aan laat uitvloeien tot een abstract gegeven waarbij hij lichte en donkere effecten via golvende bewegingen  en organische vormen laat uitstralen tot iets herkenbaars. Zijn schilderijen vormen een aangename ontdekking voor degenen die een zekere poëzie van het toeval en een lichte transparantie in zijn schilderkunst zoeken.

Deze grafische plooibare en verfijnde onderwerpen verschijnen tevens in zijn beelden.

In zijn driedimensionaal werk komt hetzelfde technische meesterschap voor. Het bewerken van tedere kleuren met pastel en inkten afgewisseld met collage-onderdelen in zijn schilderijen, wordt in zijn beelden vervangen door een samenspel van verschillende materialen die hij op een vernuftige manier aan elkaar koppelt. Door ronde sensuele vormen  en zachte curven  wordt de abstractie verzacht.  Zijn werk lijkt gevoelig en sierlijk de essentie van mens en natuur  weer te geven.